“What’s happening now in America is just karma for what we’ve done to the Native Americans.”

I’ve heard this statement going around for a while—when it’s about politics—and it amazes me. We asked for it. A long suppressed national feeling of guilt has found a way out. We will suffer now. One of the biggest genocides in the history of mankind has been swept under the mat and left out of history books for generations. There can be no absolution. Karma, payback time, it’s a bitch. The Great Leader of the United States has risen. It serves us right.

It’s got to be a democrat calling it karma. He does so because he feels totally powerless against today’s abuse of power and he’s desperately looking for a reason why. Karma, then, is always a welcome clincher. The monster is growing bigger and bigger, even threatening world peace. Racism, corruption and bigotry thrive. Little by little, everything Obama built up is being torn down. Every single decision taken by the Great Leader runs counter to my beliefs and to those of the people around me (I live in the Bay Area), so much you would almost be impressed. I prefer to avoid his supporters, but fortunately I don’t meet many around here. If I try really hard, I might forgive them for making the stupid mistake of voting for him in 2016, but I fail to understand anyone sound of mind supporting him nowadays.

But here’s the thing: it isn’t karma.

The genocide was the ethnic cleansing and expulsion of Native Americans from East to West. Ever since the occupiers arrived from Europe it was absolute horror what they made all tribes go through. They never intended to live together; they only pretended. Their greed was ruthless; their racism shameless. Their God told them they were superior to everything. Manifest Destiny; they were destined no matter what to conquer “their” continent.

Much later, after all the bloodshed, Native Americans were neatly accommodated in reservations, acquired tribal sovereignty and that was that. But in reality, tribal sovereignty doesn’t mean a thing if after that the government lets you figure everything out for yourself and you don’t have the means to make something of your life; if they give you infertile soil, while you have nomadic roots; if you never have opportunities, for a job, for a better future, for whatever; if you’ve become numb after generations of dependency.

This and much more I wrote about in my book The Girl in the Web.

So today there’s supposed to be retaliation for this horrible chapter of history in contemporary America? In some ways things haven’t changed that much. Making America great again means going backwards in time. Racism, corruption and bigotry were also thriving during the times of the genocide and slavery. It has always been this way, alternated by periods of recovery. Just when you think eight years of Obama changed the country for good, it comes back like never before. Eight years of bottled up bitterness and frustration caused by nothing but the color of a president’s skin has led to this outburst of hate. Nauseating arrogance, politics based on lies; babies separated from their moms at the Mexican border; guns that matter more than lives. White supremacy is the norm. Evangelical Christians have all the power with their discriminating convictions, and Jesus is crying rivers of tears.

There’s discrimination of skin color, religion, culture and sexual orientation. The minimum wage of a Walmart employee still isn’t enough to get by, while their CEO’s swim in their money like Uncle Scrooge. Meanwhile, tax cuts are making that gap only more extreme. And it’s a matter of time until the Great Leader will decide to have that pipeline run right through Indian land in North Dakota, after first having unscrupulously disrespected all the protests.

We will only have karma when the first Native American president is elected or at least a president with Native American blood, someone like Elizabeth Warren, now senator of Massachusetts. The Great Leader calls her Pocahontas and his supporters are laughing along. But Elizabeth Warren is proud of her ancestry and a politician to be reckoned with. We have a long way to go before the genocide is finally retaliated and the right people are in power, if it will happen at all. The midterm elections in November could be a first step in that direction if everyone will go out and vote.

I can’t vote because I’m not a citizen. Luckily, I arrived under the kinder immigration policies of our former president who was black and understood the principles of America. Would I have been permitted to live in this great country if the government asked me if I would be a critic? In Obama’s time, yes. Of course. That’s democracy. But now, I feel I was fortunate to squeak across the line before the next wall goes up.

For now, I can fantasize about how payback might occur. I can imagine a story in which the current powers-that-be get their asses kicked, like in the book I’m working on now. My job is to wake my readers up.

Het is opvallend dat ik in mijn omgeving—als het over politiek gaat—al een paar keer de opmerking heb gehoord dat wat er nu gaande is in Amerika niets anders is dan karma voor wat ‘we’ de indianen ooit hebben aangedaan. We hebben erom gevraagd. Een lang weggedrukt nationaal schuldgevoel heeft een uitweg gevonden. We gaan er nu voor bloeden. Een van de grootste genocides in de geschiedenis der mensheid is generaties lang onder de mat geveegd en uit de geschiedenisboekjes weggelaten. Dat kan niet ongestraft voorbijgaan. Karma, payback time, it’s a bitch. De Grote Leider van de Verenigde Staten is opgestaan en het is ons verdiende loon.

Het moet een democraat zijn die het karma noemt. Hij doet dat omdat hij het gevoel heeft totaal machteloos te zijn tegen de huidige vorm van machtsmisbruik en wanhopig zoekt naar het waarom. Dan is karma altijd een welkome dooddoener. Het monster wordt groter en groter, en bedreigt zelfs de wereldvrede. Racisme, corruptie en schijnheiligheid vieren hoogtij. Stukje bij beetje wordt alles wat Obama had opgebouwd weer afgebroken. Elke beslissing die de Grote Leider neemt staat haaks op mijn opvattingen en die van de mensen waar ik mee omga (ik woon in de Bay Area, Californië). Het is bijna knap te noemen. Aanhangers van de Grote Leider mijd ik het liefst, maar ik kom er hier weinig tegen. Als ik echt mijn best doe, zou ik hen misschien kunnen vergeven dat ze in 2016 de domme fout gemaakt hebben om op hem te stemmen, maar voor wie nu nog achter hem staat en ze alle vijf op een rijtje heeft, heb ik geen begrip.

Maar het is geen karma. Het zit zo:

De genocide was de etnische zuivering en de verdrijving van indianen van oost naar west. Het was absolute horror wat alle stammen hebben moeten doorstaan, sinds de komst van de bezetters uit Europa, die nooit de intentie hadden om samen te leven, maar enkel deden alsof. Hun hebzucht was meedogenloos; hun racisme schaamteloos. Hun God zei hen dat ze superieur waren aan alles en iedereen. Manifest Destiny; ze waren sowieso voorbestemd om ‘hun’ continent te veroveren.

Veel later, na al het bloedvergieten, werden de indianen netjes gehuisvest in hun reservaten, kregen hun tribale soevereiniteit en dat was dat. Maar in werkelijkheid stelt tribale soevereiniteit niets voor als de overheid je vervolgens laat stikken in je reservaat en je niet de middelen hebt om iets van je leven te maken; als je onvruchtbare grond krijgt toegewezen, terwijl het nomadenbestaan in je bloed zit; als je nooit mogelijkheden hebt gekregen voor werk, voor een betere toekomst, voor wat dan ook; als je murw bent geslagen na generaties lange afhankelijkheid.

Dit en meer komt voorbij in mijn boek Het Web van Iktomi.

En dan zou er nu vergelding zijn voor dit gruwelijke hoofdstuk uit de geschiedenis in het huidige Amerika? In bepaalde opzichten is er niet zoveel veranderd. Making America great again betekent teruggaan in de tijd. Racisme, corruptie en schijnheiligheid vierden ook hoogtij ten tijde van de genocide en de slavernij. Het is altijd zo geweest, met af en toe een periode van opleving. Net als je denkt dat acht jaar Obama Amerika voorgoed heeft veranderd, komt het terug als nooit tevoren. Acht jaar van opgekropte verbittering en frustratie, veroorzaakt door niets anders dan de huidskleur van de president, heeft geleid tot deze uitbarsting van haat. Misselijkmakende arrogantie, politiek gebaseerd op leugens; babies die worden gescheiden van moeders aan de Mexicaanse grens; wapens zijn belangrijker dan mensenlevens. White supremacy is de norm. Evangelical Christians zijn aan de macht met hun discriminerende overtuigingen en Jezus huilt tranen met tuiten.

Er wordt gediscrimineerd op huidskleur, geloof, cultuur en geaardheid. Het minimum loon voor een medewerker van, bijvoorbeeld, supermarktketen Walmart is niet genoeg om van te kunnen leven, terwijl hun CEO’s zwemmen in hun geld als Dagobert Duck. Tax cuts maken dat verschil ondertussen nog extremer. En het is wachten op de pijpleiding die de Grote Leider dwars door indianenland in North Dakota zal laten aanleggen, na eerst de protesten gewetenloos weggewuifd te hebben.

Er zou pas sprake van karma zijn als de eerste Native American president wordt gekozen of op z’n minst een president met Native American roots, iemand als Elizabeth Warren, nu senator van Massachusetts. De Grote Leider noemt haar Pocahontas en zijn aanhang lacht mee. Maar Elizabeth Warren is trots op haar afkomst en een politica om rekening mee te houden. Er is nog een lange weg te gaan voordat de genocide vergolden wordt en de juiste mensen aan de macht zijn, als het er ooit van komt. De midterm elections in november kunnen een eerste stap zijn, als iedereen gebruik maakt van zijn stemrecht.

Ik mag niet stemmen omdat ik geen citizen ben, maar permanent resident. Toen ik immigreerde was dat onder het vriendelijkere beleid van de vorige president, die zwart was en de beginselen van Amerika wel begreep. Zou ik zijn toegelaten tot dit grote land als de regering me had gevraagd of ik me kritisch zou gaan uiten? In Obama’s tijd, ja. Vanzelfsprekend. Dat is democratie. Maar nu voelt het alsof ik met het nodige geluk net op tijd de grens ben gepasseerd voordat de volgende muur de boel blokkeert.

Wat ik wel kan doen ik fantaseren over hoe die vergelding eruit zou zien. Ik kan een verhaal bedenken waarin de huidige machthebbers er flink van langs krijgen, zoals in het boek dat ik nu aan het schrijven ben. Mijn taak is om mijn lezers wakker te schudden.